- yüzücü
- is.
1) Yüzme sporu yapan kimse2) Yüzme sporunu profesyonel olarak yapan kimse3) Kasaplık hayvanların derilerini yüzen kimse4) hlk. Birini sömüren kimse
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yüzücü
Look at other dictionaries:
SEBBAHE — Yüzücü kuşlar sınıfı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
SÂBİHÂT — Yüzücü olanlar, yüzenler. Gemiler. * Ehl i imânın ruhları. * Yıldızlar … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
karides — is., Rum. Denizlerde veya tatlı sularda yaşayan, yüzücü, orta büyüklükte kabuklu, eti yenir bir deniz hayvanı Birleşik Sözler karides ağı … Çağatay Osmanlı Sözlük
martı — is., hay. b., İt. martin Martıgillerden, çoğu beyaz renkte, eti yenmez, yüzücü, perde ayaklı deniz kuşlarının ortak adı (Larus) Birleşik Sözler küçük martı … Çağatay Osmanlı Sözlük
yüzücülük — is., ğü Yüzücü olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
AŞNA — f. Yüzücü. * Yüzme. * Tanıyan, yabancı olmayan. (Bak: Aşina … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
AŞNAGER — f. Yüzücü. Yüzgeç … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
EŞNA — f. Yüzücü, yüzgeç. * Kıymeti büyük olan mücevher … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
SEBBAH — (Sibahat. dan) Suda yüzen, yüzücü. * Yüzgeç … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
