çocuk

is., -ğu

1) Küçük yaştaki oğlan veya kız

Çocuğun bir sütninesi vardı.

- R. H. Karay

2) Soy bakımından oğul veya kız, evlat

Anası olacak bir kadın çocuğu omuzundan yakalamış.

- B. R. Eyuboğlu

3) Bebeklik ile erginlik arasındaki gelişme döneminde bulunan oğlan veya kız, uşak

Çocuk köşeyi dönerken ana arkasından su içmeye gitti.

- B. R. Eyuboğlu

4) Genç erkek

5) mec. Büyükler arasında daha az yaşlı olan kişi

6) mec. Büyüklere yakışmayacak biçimde düşüncesizce davranan kimse

Otuz yaşında ama hâlâ çocuk.

7) mec. Belli bir işte yeteri kadar deneyimi ve yeteneği olmayan kimse

Birleşik Sözler

- çocuk bahçesi

- çocuk bakıcı

- çocuk bakıcısı

- çocuk bezi

- çocuk bilimi

- çocuk dili

- çocuk işi

- çocuk oyuncağı

- çocuk oyunu

- çocuk ruhlu

- çocuk yuvası

- çoluk çocuk

- dünkü çocuk

- mavi çocuk

- üvey çocuk

- bayram çocuğu

- köprüaltı çocuğu

- kucak çocuğu

- mektep çocuğu

- muhallebi çocuğu

- okul çocuğu

- orospu çocuğu

- sokak çocuğu

- sünnet çocuğu

- süt çocuğu

- zamane çocuğu

- çiçek çocukları

Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller

- çocuk aldırmak

- çocuk düşe kalka büyür

- çocuk düşürmek

- çocuk dünyaya getirmek

- çocuk gibi

- çocuk gibi sevinmek

- çocuk kalmak

- çocuk olmak

- çocuk peydahlamak

- çocuk yapmak

- çocuk yetiştirmek

- çocuğa iş buyuran, ardınca kendi gider

- çocuğu olmak

- çocuğun bulunduğu yerde dedikodu olmaz

- çocukla çocuk, büyükle büyük olmak

- çocuklar!

- çocuktan al haberi