- zevç
- is., -ci, esk., Ar. zevc
Koca
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
zevç
Look at other dictionaries:
zevc — (A.) [ جوز ] 1. koca. 2. çiftin teki … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
ZEVC — Çift. İki şeyden meydana gelen. * Sınıf, cins, nev . * Karı ve kocanın herbiri. * Koca, e … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ZÂT-ÜZ-ZEVC — Kocası olan kadın … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜZAVECE — (Zevc. den) Çift olmak. * Evlenme … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜZEVVEC — (Zevc. den) Çiftleştirilmiş, tezvic edilmi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
UZZAB — Zevc veya zevcesi olmayan. Bekâr … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
koca — 1. is. Bir kadının evlenmiş olduğu erkek, eş, zevç Koca işinden çıktıktan sonra, borç boğazı aştı. R. N. Güntekin Birleşik Sözler kara koca karı koca Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller koca bulmak kocaya gitmek kocaya kaçmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
refik — is., esk., Ar. refīḳ 1) Arkadaş, dost Bey oğlum, bu zat benim en aziz, en eski refikimdir. Ö. Seyfettin 2) Koca, eş, zevç … Çağatay Osmanlı Sözlük
abuşka — er, zevc, şevher … Çağatay Osmanlı Sözlük
uşka — er, zevc, apışka … Çağatay Osmanlı Sözlük
