Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
başaklı — sf. 1) Başağı olan (ekin) 2) Arka ucu başka biçimde olan (ok) … Çağatay Osmanlı Sözlük
çikin — ibrişim. I, 414 üzüm bağlarında biten hayvanlar ın yediği başaklı bir ot I, 414 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini