- alev almak
- 1) tutuşmak, yanmaya başlamak
Sobada çıralar hemen alev almış, odunları da tutuşturmuştu.
- T. Buğra2) mec. coşmak, heyecanlanmak, heyecana gelmek3) mec. öfkelenmek, kızmak4) mec. telaşlanmak
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Sobada çıralar hemen alev almış, odunları da tutuşturmuştu.
- T. BuğraÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
alev — is. 1) Yanan maddelerin veya gazların türlü biçimlerdeki ışıklı uzantısı, yalım, yalaz, alaz, şule 2) Sıcaklık İşte şimdi damarlarımda bu iksirin alevleri dolaşıyor. H. R. Gürpınar 3) Kıvılcım 4) Aşk ateşi 5) Mızrak uçlarına takılan küçük bayrak … Çağatay Osmanlı Sözlük