- biliş çıkmak
- tanımak, önceden tanış olmak
Hiç kimse bu kara yağız garip yiğide biliş çıkmadı.
- K. Tahir
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Hiç kimse bu kara yağız garip yiğide biliş çıkmadı.
- K. TahirÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
biliş — is., ruh b. 1) Canlının, bir nesne veya olayın varlığına ilişkin bilgili ve bilinçli duruma gelmesi, vukuf Eyfel in büyük bir kule olduğunu bilmek cinsinden bir biliş... M. Ş. Esendal 2) hlk. Bildik, tanıdık, dost Atasözü, Deyim ve Birleşik… … Çağatay Osmanlı Sözlük
bir — is. 1) Sayıların ilki 2) Bu sayıyı gösteren 1, I rakamlarının adı 3) sf. Bu sayı kadar olan Bir kalem. 4) sf. Herhangi bir varlığı belirsiz olarak gösteren (sayı) Bir adam sizi arıyor. 5) sf. Tek Allah birdir. 6) sf. Beraber Hep biriz, ayrılmayız … Çağatay Osmanlı Sözlük