- cansız düşmek
- hastalık veya yorgunluk yüzünden bitkin bir duruma gelmek
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
cansız — sf. 1) Canını yitirmiş, ölmüş Cansız bir kuş. 2) Canlı olmayan (varlık), camit 3) zf., mec. Güçsüz, mecalsiz bir biçimde Nil in deminden beri avucumun içinde cansız duran eli kımıldadı, parmaklarımı sıkıyor. R. H. Karay 4) mec. İlgi uyandırmayan … Çağatay Osmanlı Sözlük
kanı kurumak — 1) çok usanmak, çok bıkmak 2) mec. bitkin, yorgun, cansız duruma düşmek … Çağatay Osmanlı Sözlük