- çan çan etmek (veya ötmek veya konuşmak)
- yüksek sesle sürekli gevezelik etmek
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
çan çan etmek (veya ötmek veya konuşmak)
Look at other dictionaries:
çan çan — is. 1) Sürekli ve yüksek sesle edilen gevezelik Bütün gün onun çan çanından bıktım. 2) zf. Çan sesine benzer ses çıkararak Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller … Çağatay Osmanlı Sözlük
