- gurur duymak
- gururlanmak
Bu acıya kendi sebebiyet verdiğini hissetmekten gurur duyuyordu.
- H. E. Adıvar
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Bu acıya kendi sebebiyet verdiğini hissetmekten gurur duyuyordu.
- H. E. AdıvarÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
gurur — is., Ar. ġurūr 1) Kendini beğenme, büyüklenme, benlik, kibir Aynı gururu, aynı gülünç itimadı aşkta da gösterirler. H. C. Yalçın 2) Övünme 3) Kurum, çalım Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller gurur duymak gurur gelmek gururuna dokunmak gururuna… … Çağatay Osmanlı Sözlük
iftihâr — (A.) [ رﺎﺨﺘﻓا ] övünme, kıvanma, kıvanç. ♦ iftihar etmek övünmek, gurur duymak. ♦ iftihâr etmek övünmek, kıvanç duymak … Osmanli Türkçesİ sözlüğü