- başaltı
- is., den.
Gemilerde tayfa ve erlerin baş taraftaki koğuşları
Bütün tayfa sandıklarını ve torbalarını başaltıdan güverteye taşımışlardı.
- Halikarnas Balıkçısı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
başaltı
Look at other dictionaries:
başaltı — (Ağcabədi, Ağdam, Bərdə, Gəncə, Salyan) balış, mütəkkə. – Quru yerdə yatma, qoy başaltı verim (Gəncə); – Alçağ yatan başaltı qoyar (Bərdə) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
başaltı — is. 1. Yastıq, balış; baş altına qoyula bilən hər bir şey. 2. Odun doğrayanda, ya yaranda onun altına qoyulan iri, yoğun bərk ağac parçası … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
BAŞALTI — t. Gemilerin baş tarafında tayfa ve er koğuşları. * Yağlı güreşlerde baş ın altındaki derece … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
Pinuccio Sciola — Sciola Stein, 1979, Kirchheim unter Teck Pinuccio Sciola (* 15. März 1942 in San Sperate auf Sardinien), ist ein italienischer Bildhauer und ein Künstler des Muralismo … Deutsch Wikipedia
List of people on stamps of Gabon — Gabon first had its own stamps as a French colony in 1886. During this period, the only identified people to appear on Gabonese stamps were Count Savorgnan de Brazza who first appeared on a postage due stamp of 1930, then on a regular issue stamp … Wikipedia
anortite — a·nor·tì·te s.f. TS mineral. minerale costituito da allumosilicato di calcio appartenente al gruppo dei plagioclasi, componente di basalti e altre rocce eruttive {{line}} {{/line}} DATA: 1855. ETIMO: dal ted. Anorthit, der. del gr. ánorthos… … Dizionario italiano
diabase — di·a·bà·se s.m. TS petr. roccia effusiva vulcanica, di composizione simile ai basalti, costituita prevalentemente da plagioclasio e ausite {{line}} {{/line}} DATA: 1817. ETIMO: dal fr. diabase, prima diorite , prob. der. di base base , poi… … Dizionario italiano
alt — is. 1) Bir şeyin yere bakan yanı, zir, üst karşıtı Pantolonlarımızı şiltelerimizin altına seriyoruz, onlar bütün hafta orada ütüleniyor. Z. O. Saba 2) Bir nesnenin tabanı Ayağındaki altları nalçalı koca bahçıvan kunduraları ile ona yetişmesi… … Çağatay Osmanlı Sözlük
baş — 1. is., anat. 1) İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı 2) Bir topluluğu yöneten kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
basalto — pl.m. basalti … Dizionario dei sinonimi e contrari
