- iğfal etmek
- esk.
1) aldatmak, kandırmak, baştan çıkarmak2) ırzına geçmek, tecavüz etmek
Bir genç kızı izdivaç vaadiyle iğfal etmiş bir adamın mesuliyetini, vicdan azabını ve nihayet hicabını duyuyordu.
- Y. K. Karaosmanoğlu
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.