- başefendi
- is., esk.
Devlet dairelerinde kıdemli memur
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
başefendi
Look at other dictionaries:
baş — 1. is., anat. 1) İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı 2) Bir topluluğu yöneten kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
başefendilik — is., ği Başefendi olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
efendi — is., Rum. 1) Günümüzde bey unvanından farklı olarak özel adlardan sonra kullanılan ikinci derecede bir unvan Yeni ev, Rüstem Efendi ye kiraya verildi. Y. Z. Ortaç 2) Buyruğu yürüyen, sözü geçen kimse Köylü memleketin efendisidir. Atatürk 3) Koca… … Çağatay Osmanlı Sözlük
affetmişsin — hiç de öyle değil, yanılıyorsun anlamında kullanılan bir söz Yakın tarihe ait tefrikaların ezelî okuyucusu Başefendi, affetmişsin sen onu, dedi. H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük
