- kabuk bağlamak (veya tutmak)
- üstünde kabuk oluşturmak, kabuklanmak
Hani, insanın bir yerinde bir çıban çıkar da kabuk tutar.
- B. Felek
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Hani, insanın bir yerinde bir çıban çıkar da kabuk tutar.
- B. FelekÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
iç — is. 1) Herhangi bir durumun, cismin veya alanın sınırları arasında bulunan bir yer, dâhil, dış karşıtı Deniz gecenin içinde, gece denizin içindedir. Ç. Altan 2) Oyuk şeylerin boşluğu 3) Cisimlerin yüzeyleri arasında kalan her nokta Tahtanın içi… … Çağatay Osmanlı Sözlük