- muhalefet etmek
- karşı davranışta bulunmak, karşı çıkmak
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
muhalefet — is., Ar. muḫālefet 1) Bir tutuma, bir görüşe, bir davranışa karşı olma durumu, aykırılık 2) Karşı görüşte, tutumda olan kimseler topluluğu 3) Demokraside iktidarın dışında olan parti veya partiler Birleşik Sözler muhalefet partisi muhalefet şerhi … Çağatay Osmanlı Sözlük
HAZ' — Muhalefet etmek. * Taksim etmek, bölmek, paylaştırmak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HILFE — Muhalefet etmek, karşı gelmek. * Biri gidip diğeri geriye gelmek. * Biçildikten veya yandıktan sonra biten ot. * Sonra biten yemi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MUANNE — Muhâlefet etmek, karşı gelmek … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TEASSİ — Muhalefet etmek, karşı gelmek. * Sopayla vurmak, asâ ile darbetmek … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
BUULET — Zevciyet. Karıkocalık. * İmtinâ ve red ve muhalefet etmek … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HECR-İ CEMİL — Kalben ve fikren onlardan uzak durup fiillerinde onlara uymamakla beraber, kötülüklerine karşılık vermeğe kalkışmayıp müsamaha, idare ve güzel ahlâk ile hüsn i muhalefet etmek. (E.T … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HILAF — (C.: Ahlâf) Söğüt ağacı. * Muhalefet etmek, karşı gelmek … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HİLAF — Ters, karşı, zıd. Karşı koymak. Muhalefet etmek … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TATAVÜL — Uzun olmak. * Büyüklenmek, kibirlenmek. * Birbirine muhalefet etmek, karşı gelmek … Yeni Lügat Türkçe Sözlük