- başmüezzin
- is., T. baş + Ar. muˀeẕẕin
Birden çok müezzin bulunan camilerde en kıdemli müezzin
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
başmüezzin
Look at other dictionaries:
baş — 1. is., anat. 1) İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı 2) Bir topluluğu yöneten kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
başmüezzinlik — is., ği 1) Başmüezzin olma durumu 2) Başmüezzinin görevi … Çağatay Osmanlı Sözlük
