- kavga çıkarmak
- kavgaya neden olmak
Bir gün hiç yoktan kavga çıkarıp oğlanın ağzını burnunu bir güzel dağıtıverdiler.
- N. Cumalı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Bir gün hiç yoktan kavga çıkarıp oğlanın ağzını burnunu bir güzel dağıtıverdiler.
- N. CumalıÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kavga — is., Far. ġavġā 1) Düşmanca davranış ve sözlerle ortaya çıkan çekişme veya dövüş, münazaa Kavga olmadan evden fırlasak ne iyi olacak. H. E. Adıvar 2) mec. Herhangi bir amaca erişmek, bir şeyi elde etmek veya bir şeye karşı koyabilmek için… … Çağatay Osmanlı Sözlük
bela çıkarmak — kavga çıkarmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
hırgür çıkarmak — kavga etmek, kavga çıkarmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
çıngar çıkarmak (veya koparmak) — gürültü, kavga çıkarmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
patırtı çıkarmak — kavgaya sebep olmak, kavga çıkarmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
maraza çıkarmak — kavgaya yol açmak, kavga çıkarmak, anlaşmazlığa yol açacak işler yapmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
hır çıkarmak — kavga, gürültü çıkarmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
gürültü çıkarmak (veya etmek veya koparmak veya yapmak) — 1) düzensiz ve rahatsız edici sesler çıkarmak Karanlıkta bana çarpıp da gürültü yapmamaya dikkat ederek kapıyı açtım. H. C. Yalçın 2) kavga, karışıklık, tartışma çıkarmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
zırıltı çıkarmak — anlaşmazlık sebebiyle kavga etmek Durup dururken zırıltı mı çıkarmalı? M. Ş. Esendal … Çağatay Osmanlı Sözlük
bela aramak — kavga çıkarmak için fırsat kollamak Geceleyin belanı arama, haydi nerden geldinse bas git oraya. E. İ. Benice … Çağatay Osmanlı Sözlük