kavga

kavga
is., Far. ġavġā
1) Düşmanca davranış ve sözlerle ortaya çıkan çekişme veya dövüş, münazaa

Kavga olmadan evden fırlasak ne iyi olacak.

- H. E. Adıvar
2) mec. Herhangi bir amaca erişmek, bir şeyi elde etmek veya bir şeye karşı koyabilmek için harcanan çaba, verilen mücadele

Ekmek kavgası.

3) esk. Savaş
Birleşik Sözler
Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller
- <

Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • kavga — kȃvga ž <G mn ā/ ī> DEFINICIJA reg. oštar sukob; prepirka, svađa ONOMASTIKA pr. (nadimačka): Kȃvgić (Labin, Podravska Slatina) ETIMOLOGIJA tur. kavga, gavga ← perz. ġawġā …   Hrvatski jezični portal

  • kȃvga — ž 〈G mn ā/ ī〉 reg. oštar sukob; svađa, prepirka ✧ {{001f}}tur. ← perz …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

  • kavga kaşağısı — is. Ara bozup kavga çıkartan, kavga arayan kimse …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • kavga çıkarmak — kavgaya neden olmak Bir gün hiç yoktan kavga çıkarıp oğlanın ağzını burnunu bir güzel dağıtıverdiler. N. Cumalı …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • kavga çıkmak — dövüş meydana gelmek Şehrin gürültü edilen, kavga çıkan biricik yeridir. S. F. Abasıyanık …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • kavga kopmak — dövüş başlamak Softalar arasında kızıl bir kavga kopmuştu. F. R. Atay …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • iş amana binince kavga uzamaz — kavga edenlerden biri aman dilerse çekişme sona erer anlamında kullanılan bir söz …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • kavga adamı — is. Düşünce ve inançlarını son kerteye kadar hararetle savunan kimse …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • kavga bizim yorganın başına imiş — başkaları yüzünden zarar gören kimsenin söylediği söz …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • kavga etmek — birbiriyle atışmak, dövüşmek …   Çağatay Osmanlı Sözlük

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”