- kök salmak
- 1) iyice tutunmak, sağlamlaşmak, yayılmak, köklenmek
Benliğe kök salan gönül bağlarını kim tarif edebilir?
- H. E. Adıvar2) bir yere iyice yerleşmek
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Benliğe kök salan gönül bağlarını kim tarif edebilir?
- H. E. AdıvarÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kök — 1. is., bit. b. 1) Bitkileri toprağa bağlayan ve onların, topraktaki besi maddelerini emmesine yarayan klorofilsiz bölüm 2) bit. b. Süsende olduğu gibi yer üstüne sap çıkaran çok yıllık yer altı gövdesi 3) Bazı şeylerde dip bölüm Diş kökü. 4)… … Çağatay Osmanlı Sözlük
köklenmek — nsz 1) Bitkide kök oluşmak, bitki kök salmak, kök tutmak 2) mec. Köklü, temelli bir biçimde yerleşmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
kökleşmek — nsz Güçlü bir biçimde yerleşmek, yer etmek, kök salmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
oyumlamak — nsz Bitki kök salmak, tutmak … Çağatay Osmanlı Sözlük