- tavana vurmak
- tavan yapmak
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
tavan — is. 1) Bir yapının, kapalı bir yerin üst bölümünü oluşturan düz ve yatay yüzey, taban karşıtı Başını kaldırdı, dumanı otobüsün tavanına üfledi. H. Taner 2) mec. Bir şeyi değerlendirmede kabul edilen en yüksek seviye veya fiyat Yükseköğrenim… … Çağatay Osmanlı Sözlük