- yeise bürünmek
- umutsuz, üzüntülü olmak
Omuzları bir ihtiyar gibi çökmüş, sesi yeise bürünmüş, kendi kendine söyleniyordu.
- H. E. Adıvar
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Omuzları bir ihtiyar gibi çökmüş, sesi yeise bürünmüş, kendi kendine söyleniyordu.
- H. E. AdıvarÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yeis — is., Ar. yeˀs Umutsuzluktan doğan karamsarlık, üzüntü Seni bu derece derin bir ıstıraba, karanlık bir yeise düşüren şey nedir? H. C. Yalçın Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller yeis duymak yeise bürünmek yeise kapılmak … Çağatay Osmanlı Sözlük