- alnı açık yüzü ak
- çekinecek hiçbir durumu veya aybı olmayan
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
alın — is., lnı 1) Yüzün, kaşlarla saçlar arasındaki bölümü 2) Bazı şeylerin önü, ön yüzü 3) Karşı Güneşin alnında durma. 4) mdn. Bir ocakta her türlü ayak, galeri, baca, kuyu ve yolun ilerletilmekte olan yüzeyi Birleşik Sözler alın çatı alın teri alın… … Çağatay Osmanlı Sözlük