- bağrına taş basmak
- sesini çıkarmaksızın her türlü acıya katlanmak
Oğlum böyle bir şey yaparsa onu ölmüş farz ederim. Bir evladım vardı: Allah elimden aldı derim, bağrıma taş basarım.
- R. N. Güntekin
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Oğlum böyle bir şey yaparsa onu ölmüş farz ederim. Bir evladım vardı: Allah elimden aldı derim, bağrıma taş basarım.
- R. N. GüntekinÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
bağır — is., ğrı 1) Göğüs Yakup, ceketini, mintanını, içliğini çıkarmış, bağrını yağmura vermiş, bir heykel gibi sessiz ve kımıldamadan duruyor. T. Buğra 2) Ok yayı ve dağda orta bölüm 3) anat. Ciğer, bağırsak vb. vücut boşluklarında bulunan organların… … Çağatay Osmanlı Sözlük