- kelle kulak yerinde
- 1) kanlı canlı ve iri yapılı olan2) gösterişli, itibarlı sayılan
Aralarında yaşlı başlı, kelle kulak yerinde, efendiden adamlar da var.
- R. N. Güntekin
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Aralarında yaşlı başlı, kelle kulak yerinde, efendiden adamlar da var.
- R. N. GüntekinÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kelle — is., Far. kelle 1) Koyun, kuzu ve keçinin pişirilmiş başı 2) Ekinlerde başak 3) Külçe biçimindeki şeker Şekerin kellesi yetmiş üç kuruştan satılıyor. A. İlhan 4) tkz. Baş, kafa Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller kelle götürmek kelle koşturmak… … Çağatay Osmanlı Sözlük