- boyun kırmak
- saygı duyulan bir kimse karşısında, ayaktayken başı öne bükmek
Hürrem Hakkı, Ferhunde'nin önünde boyun kırdı.
- M. Yesari
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Hürrem Hakkı, Ferhunde'nin önünde boyun kırdı.
- M. YesariÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
boyun — is., ynu, anat. 1) Gövdenin başla omuz arasında kalan bölgesi Ellerini bu defa, boynuna sıkıştırdığı beyaz peçeteye sildi. A. İlhan 2) Testi, şişe, güğüm gibi kaplarda dar olan üst kısım 3) Sorumluluk 4) coğ. Dağ sırtlarında geçmeye elverişli… … Çağatay Osmanlı Sözlük
gerdan — is., Far. gerden 1) Vücudun omuzlarla baş arasında kalan ön bölümü Başını geri atıp gerdanını olanca beyazlığıyla göstererek sarsıla sarsıla güldü. H. Taner 2) Şişmanlarda çenenin altındaki tombulluk Sivri çenenin altında iki kat bir gerdan. A.… … Çağatay Osmanlı Sözlük