- kiri kabarmak
- nem, ısı vb. sebeplerle kir, üzerinde bulunduğu yüzeyden ayrılabilir duruma gelmek
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kir — is. 1) Herhangi bir şeyin veya vücudun üzerinde oluşan, biriken pislik Yanaklarında yer yer kirle karışmış gözyaşı var. H. E. Adıvar 2) mec. Utanılacak durum, leke, şaibe Birleşik Sözler kir pas el kiri etek kiri yüz kiri Atasözü, Deyim ve… … Çağatay Osmanlı Sözlük