- bağrını ezmek
- üzülmek, dertlenmek
Kışlanın uğrunda bir ufak mezar / Anama söylemen bağrını ezer.
- Halk türküsü
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Kışlanın uğrunda bir ufak mezar / Anama söylemen bağrını ezer.
- Halk türküsüÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
bağır — is., ğrı 1) Göğüs Yakup, ceketini, mintanını, içliğini çıkarmış, bağrını yağmura vermiş, bir heykel gibi sessiz ve kımıldamadan duruyor. T. Buğra 2) Ok yayı ve dağda orta bölüm 3) anat. Ciğer, bağırsak vb. vücut boşluklarında bulunan organların… … Çağatay Osmanlı Sözlük