- keli körü toplamak
- işe yaramaz kimseleri toplamak
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
keli körü toplamak
Look at other dictionaries:
kel — sf., Far. kel 1) Saçı dökülmüş olan (kimse) 2) mec. Çıplak (doğa), yaprakları dökülmüş (bitki) Yükselip alçalıyor, kel tepelerin etrafını dönüyordu. S. F. Abasıyanık 3) mec. Gelişmemiş, cılız (bitki) Kel bir ağaç. 4) mec. İçinde az eşya bulunan… … Çağatay Osmanlı Sözlük
