- can borcunu ödemek
- ölmek
Sırası gelince kendi paylarına düşen can borcunu da ödediler.
- M. Ş. Esendal
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Sırası gelince kendi paylarına düşen can borcunu da ödediler.
- M. Ş. EsendalÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
can — is., Far. cān 1) İnsan ve hayvanlarda yaşamayı sağlayan ve ölümle vücuttan ayrılan madde dışı varlık 2) Yaşama, hayat Bir kedi yavrusunu kurtarmak için ipe sarılıp kuyuya iner, canımı tehlikeye koyardım. R. N. Güntekin 3) Güç, dirilik Her şeyde… … Çağatay Osmanlı Sözlük