can

is., Far. cān

1) İnsan ve hayvanlarda yaşamayı sağlayan ve ölümle vücuttan ayrılan madde dışı varlık

2) Yaşama, hayat

Bir kedi yavrusunu kurtarmak için ipe sarılıp kuyuya iner, canımı tehlikeye koyardım.

- R. N. Güntekin

3) Güç, dirilik

Her şeyde bu mevsime mahsus bir can, bir dirilik kendini gösteriyordu.

- M. Ş. Esendal

4) Kişi, birey

Benimle beraber dört canız .

- F. R. Atay

5) İnsanın kendi varlığı, özü

Ne denir, canımız ne mertebe insan olsa mayamız, maddemiz hayvan...

- R. N. Güntekin

6) Gönül

Çirkin bana kurban, ben de güzele / Can sever güzeli, maldan ziyade.

- Karacaoğlan

7) Bektaşilik ve Mevlevilikte tarikat kardeşi

8) sf. Çok içten, sevimli, sevilen, şirin

Alphonse Daudet ilk gençliğimin can yazarlarından biri idi.

- T. Buğra

9) ünl. Yakınlık duygusu belirten bir seslenme sözü

Canlar! ... Açık olsun bahtınız.

- E. B. Koryürek

Birleşik Sözler

- can acısı

- can alıcı

- can arkadaşı

- can beraber

- can bunaltısı

- canciğer

- can çabası

- can damarı

- can direği

- can dostu

- can düşmanı

- can eriği

- canevi

- can feda

- canfes

- can gözdesi

- can havli

- can korkusu

- cankulağı

- can kurban

- cankurtaran

- can kuşu

- can noktası

- can pahasına

- can pazarı

- can sağlığı

- can sıkıcı

- can sıkıntısı

- can simidi

- cansiparane

- can sohbeti

- can tahtası

- can yeleği

- can yoldaşı

- cana yakın

- canı burnunda

- canı cebinde

- canıgönülden

- canı pek

- canı sıkkın

- canı tatlı

- canı tez

- canıyürekten

- canına düşkün

- canla başla

- babacan

Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller

- <

- can alıp can vermek

- can atmak

- can başına sıçramak

- can baş üstüne

- can bayılmak

- can beslemek

- <

- can borcunu ödemek

- can bostanda bitmez

- can bulmak

- can cana, baş başa

- can candan şirindir

- can canın yoldaşıdır

- can cümleden aziz

- can çekişmek

- can çekişmektense ölmek yeğdir

- can çıkmayınca (veya çıkmadan) huy çıkmaz

- can dayanmamak

- can derdinde olmak

- can derdine düşmek

- can gelmek

- can kalmamak

- can kaygısına düşmek

- can olmak

- can sıkmak

- can vermek

- can yakmak

- cana can katmak

- cana gelecek mala gelsin

- cana kıymak

- <

- candan geçmek

- canı acımak

- canı ağzına (veya boğazına) gelmek

- canı burnuna (veya burnundan) gelmek

- canı burnundan çıkmak

- canı cana ölçmek

- canı canına (veya içine) sığmamak

- canı cehenneme

- canı çekilmek

- canı çekmek

- canı çıkasıca!

- canı çıkmak

- canı çıksın!

- canı gelip gitmek

- canı gelmek

- canı gibi sevmek

- canı gitmek

- canı ile oynamak

- canı ile uğraşmak

- canı istemek

- canı isterse

- canı kaymak isteyen mandayı yanında taşır

- canı sağ olsun!

- canı sıkılmak

- canı yanan eşek attan yüğrük olur

- canı yanmak

- canı yerine gelmek

- canı yok mu?

- canım!

- canım ciğerim

- canım dese canın çıksın diyor sanmak

- canımı sokakta bulmadım

- canımın içi

- canın isterse!

- canına acımamak

- canına değmek

- canına ezan okumak

- <

- canına kastetmek

- canına kıymak

- canına minnet

- canına okumak

- canına rahmet

- canına susamak

- <

- <

- <

- canına yetmek

- <

- canından geçmek

- canını acıtmak

- canını almak

- canını bağışlamak

- canını burnundan getirmek

- <

- canını çıkarmak

- canını (bir yere) dar atmak

- <

- canını sıkmak

- canını sokakta bulmak

- canını vermek

- canını yakmak

- canının derdine düşmek

- canının içine sokacağı gelmek