- dağa kaldırmak
- (birini) birini, herhangi bir amaçla, zorla dağa veya ıssız bir yere götürüp orada tutmak
Yalnız Efe'den kimsenin şikâyeti yokmuş. Ne kimseyi dağa kaldırırmış ne de fidye istermiş.
- Ö. Seyfettin
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Yalnız Efe'den kimsenin şikâyeti yokmuş. Ne kimseyi dağa kaldırırmış ne de fidye istermiş.
- Ö. SeyfettinÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
dağ — 1. is., Far. dāġ 1) Kızgın bir demirle vurulan damga, nişan 2) İyileştirmek için vücudun hastalıklı bölümüne kızgın bir araçla yapılan yanık 3) mec. Büyük üzüntü, acı Birleşik Sözler gözdağı 2. is. Yer kabuğunun çıkıntılı, yüksek, eğimli… … Çağatay Osmanlı Sözlük