- hayatını (birine) borçlu olmak
- 1) biri tarafından ölümden kurtarılmış olmak2) birinin yaşamı bir başkasının desteği ile sağlanmış olmak
Bu hayatımı ağabeyime borçluyum.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Bu hayatımı ağabeyime borçluyum.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
hayat — 1. is., hlk., Ar. ḥiyāṭ 1) Genellikle köy ve kasaba evlerinde, üstü kapalı, bir veya birkaç yanı açık sofa 2) Avlu 3) Balkon 4) Sundurma 2. is., Ar. ḥayāt 1) Canlı, sağ olma durumu 2) Yaşam Hayat sahnesinde yetmiş üç yaşın basamaklarındayım. H. F … Çağatay Osmanlı Sözlük