- boynunu kırmak
- hlk.
çekip gitmek
Daha bir ay tutunamazlar, boyunlarını kırarlar deniliyordu.
- Ö. Seyfettin
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Daha bir ay tutunamazlar, boyunlarını kırarlar deniliyordu.
- Ö. SeyfettinÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
kırmak — i, ar 1) Sert şeyleri vurarak veya ezerek parçalamak Taşları kırmak. Bardağı kırmak. 2) İri parçalara ayırmak 3) nsz Belirli bir biçimde katlamak Forma kırmak. 4) Öldürmek, yok olmasına neden olmak Bu yıl soğuk hayvanları kırdı. 5) Bir şeyin… … Çağatay Osmanlı Sözlük
boyun — is., ynu, anat. 1) Gövdenin başla omuz arasında kalan bölgesi Ellerini bu defa, boynuna sıkıştırdığı beyaz peçeteye sildi. A. İlhan 2) Testi, şişe, güğüm gibi kaplarda dar olan üst kısım 3) Sorumluluk 4) coğ. Dağ sırtlarında geçmeye elverişli… … Çağatay Osmanlı Sözlük