- bencilik
- is., -ği
1) Benci olma durumu, hodpesentlik, egoizm2) fel. İnsanın bütün eylemlerinin ben sevgisiyle belirlenmiş olduğunu, buna göre ahlaklılığın da yalnızca kendini koruma içgüdüsünün bir biçimi olduğunu ileri süren öğreti3) fel. Kendi benini ve çıkarını hayatın mutlak ilkesi yapan anlayış
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.