Onun telaşlı adımlarla binadan çıkıp karşıdaki adliyeye girdiğini gördüler.
- R. EnisÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
adliye mahkemesi — is., huk. Anayasa mahkemesi, genel mahkemeler, askerî ve idari mahkemeler dışında kalan ve denetim mahkemesi olan Yargıtay ile hüküm mahkemeleri, adalet mahkemesi Yargıtay, adliye mahkemelerince verilen ve kanunun başka bir adli yargı mercisine… … Çağatay Osmanlı Sözlük
ADLİYE — Mahkeme. Muhakeme işleriyle uğraşan daire. (Adliyede, adalet hakikatı ve müracaat eden herkesin hukukunu bilâ tefrik muhafazaya, sırf hak namına çalışmak vazifesi hükmettiğine binaendir ki; İmam ı Ali (RA), hilafeti zamanında bir yahudi ile… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MAHAKİM-İ ADLİYE — Adliye mahkemeleri … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
adliye teşkilatı — is., huk. Yargı organları ve bu organların birbirleriyle olan ilişkilerini, derecelerini, görev ve yetkilerini düzenleyen ve yürüten sistemin bütünü, adalet örgütü … Çağatay Osmanlı Sözlük
adliye vekâleti — is., huk. Adalet bakanlığı … Çağatay Osmanlı Sözlük
AHKÂM-I ADLİYE — Adaletle alâkalı hükümler, emirler. * Adliye nezaretinin eski ismi AHKÂM I FER İYYE VE AHKÂM (Bak: Şeriat … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
DİVAN-I AHKÂM-I ADLİYE — Huk: Kanunlara göre, bakılacak dâvalarla ilgilenmek üzere 1284 yılında kurulan ilk nizâmiye mahkemesi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ISLAHAT-I ADLİYE — Adli ıslahat … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
DÂDGÂH — Adliye. Hak yeri, adâlet yeri … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HÜKKÂM-I ADLİYYE — Adliye hâkimleri … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
