- yeri göğü tutmak
- her tarafı ele geçirmek, denetim altında bulundurmak
Müttefikler yeri göğü ve bütün köşe başlarını tutmuştur.
- T. Buğra
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Müttefikler yeri göğü ve bütün köşe başlarını tutmuştur.
- T. BuğraÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
yer — is., gök b. 1) Dünya 2) Bir şeyin, bir kimsenin kapladığı veya kaplayabileceği boşluk, mahal, mekân İzinsiz bir yere gitmek ne haddime? M. Ş. Esendal 3) Gezinilen, ayakla basılan taban Ayıp bir şey gördü mü kulaklarına kadar kızarıyor, gözünü… … Çağatay Osmanlı Sözlük