- gönlünü yaralamak
- incitmek, kırmak, üzmek
Onun gönlünü yaralayarak bir latife ederlerse hemen kaçıyor, sokulmuyor.
- M. Ş. Esendal
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Onun gönlünü yaralayarak bir latife ederlerse hemen kaçıyor, sokulmuyor.
- M. Ş. EsendalÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
gönül — is., nlü 1) Sevgi, istek, düşünüş, anma, hatır vb. kalpte oluşan duyguların kaynağı Gönüllerin birbirine kaynaştığı o günler millî bayramlarımızdan biriydi. O. S. Orhon 2) mec. İstek, arzu Okumaya gönlün var mı? Birleşik Sözler gönül avcısı gönül … Çağatay Osmanlı Sözlük