gönül

is., -nlü

1) Sevgi, istek, düşünüş, anma, hatır vb. kalpte oluşan duyguların kaynağı

Gönüllerin birbirine kaynaştığı o günler millî bayramlarımızdan biriydi.

- O. S. Orhon

2) mec. İstek, arzu

Okumaya gönlün var mı?

Birleşik Sözler

- gönül avcısı

- gönül bağı

- gönül belası

- gönül birliği

- gönül borcu

- gönül borçlusu

- gönül çöküşü

- gönül darlığı

- gönül dilencisi

- gönül eğlencesi

- gönül eri

- gönül ferahlığı

- gönül hoşluğu

- gönül maskarası

- gönül meselesi

- gönül okşayıcı

- gönül rahatlığı

- gönül rızası

- gönül tokluğu

- gönül uğrusu

- gönül yarası

- gönlü bol

- gönlü dar

- gönlü gani

- gönlü hoş

- gönlü kara

- gönlü tok

- gönlü zengin

- gönlü yaralı

- canıgönülden

Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller

- gönül açmak

- gönül akıtmak

- gönül (veya gönlünü) almak

- gönül avlamak

- gönül avutmak

- gönül bağlamak

- gönül bir sırça saraydır, kırılırsa yapılmaz

- gönül bulandırmak

- gönül çekmek

- gönül eğlendirmek

- gönül ferman dinlemez

- gönül gezdirmek

- gönül indirmek

- <

- gönül kimi severse güzel odur

- gönül kocamamak

- gönül kocamaz

- gönül koymak

- gönül okşamak

- <

- gönül vermek

- gönül yakmak

- gönül yıkmak

- gönülden çıkarmak

- gönülden çıkarmamak

- gönülden gönle yol vardır

- gönülden ırak olmak

- gönlü akmak

- gönlü bulanmak

- gönlü çekmek

- gönlü çelinmek

- gönlü çökmek

- gönlü ile oynamak

- gönlü istemek

- gönlü kalmak

- gönlü kanmak

- gönlü kaymak

- gönlü kırılmak

- gönlü olmak

- gönlü razı olmamak

- gönlü takılmak

- gönlü varmamak

- gönlün yazı var, kışı var

- gönlünde kalmak

- <

- gönlünden kopmak

- gönlüne doğmak

- gönlüne dokunmak

- gönlüne girmek

- gönlüne göre

- gönlünü çalmak

- gönlünü çelmek

- gönlünü düşürmek

- <

- gönlünü hoş etmek

- gönlünü kaptırmak

- gönlünü karartmak

- gönlünü pazara çıkarmak

- gönlünü serin tutmak

- gönlünü söndürmek

- gönlünü yaralamak

- gönlünün dümeni bozuk