- carcı
- tellal, münadi, ilan, padişahin culusını halayka neşr edici
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
cârci — s.m. (reg.) vârf de lăstar de vie; porţiune dintr un strugure; strugure mic. Trimis de blaurb, 31.03.2006. Sursa: DAR cîrcí ( césc, ít), vb. – 1. A se strînge. – 2. A micşora, a se contrage. – 3. A se chirci, a se pipernici. – var. încîrci,… … Dicționar Român
carcı — (Balakən, Çənbərək, Xanlar, Kəlbəcər, Qarakilsə, Qazax, Tovuz) evin pərdisinin üstündən döşənən çırpı və ya xırda ağac. – Carcını öyün üsdə döşeylər (Kəlbəcər); – Pə:nin üsdə carcı töx’düm kün, torpaq içəri tökülməsin (Çənbərək); – Carcıyı… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
carçı — (Kürdəmir) kuryer. – Carçı kəssovetindo:lur … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
carci — चर्चि … Indonesian dictionary
carçı — is. 1. köhn. Car çəkən, uca səslə bir xəbəri və s. camaata elan edən, bildirən. <Koroğlu> elə təzəcə bazara girmişdi, bir də gördü, carçılar car çəkirlər. «Koroğlu». . . Carçılar ortada gəzib, müxtəlif xəbərlər verirdilər. S. Rəh.. 2. məc.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
anu-carci — अनुचर्चि … Indonesian dictionary
haima-carci — हैमचर्चि … Indonesian dictionary
ṡaṅkhá-carcī — शङ्खचर्ची … Indonesian dictionary
vy-â̱va-carcī — व्यावचर्ची … Indonesian dictionary
cârcire — CÂRCÍ, cârcésc, vb. IV. (var.) A (se) zgârci2. (cf. zgârci2) Trimis de tavi, 13.09.2007. Sursa: DER … Dicționar Român