- ilmek
- dükme, bağ, zincir, bend, ilmek
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
ilmek — 1. e, er, hlk. Değmek, dokunmak 2. is., ği Çözülmesi kolay düğüm, eğreti düğüm, ilmik 3. i, er 1) Hafif bir düğüm yaparak bağlamak 2) Halı dokurken düğümleri bağlamak Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller … Çağatay Osmanlı Sözlük
ilmek — ilişmek I, 169 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
URA' — İlmek yapmak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
Грамматика турецкого языка — Турецкий язык относится к агглютинативным (или «приклеивающим») языкам и, тем самым, существенно отличается от индоевропейских. Содержание 1 Морфология 1.1 Гармония гласных 1.2 Число … Википедия
din — 1. is., hlk. Bir şeyin en yüksek ve sivri noktası Birleşik Sözler din doruğu 2. is., hlk. İlmek 3. is., din b., Ar. dīn 1) Tanrı ya, doğaüstü güçlere, çeşitli kutsal varlıklara inanmayı ve tapınmayı sistemleştiren toplumsal bir kurum, diyanet Her … Çağatay Osmanlı Sözlük
ilme — is. İlmek (II) işi … Çağatay Osmanlı Sözlük
ilmeklemek — i İlmek durumuna getirmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
ilmik — is., ği İlmek (I) Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller ilmik atmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
yastalmak — dayanmış olmak; amacın bir yanına ilmek III, 107 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
din — çorap ve trikotajda ilmek … Beypazari ağzindan sözcükler