- afetzede
- is., Ar. āfet + Far. -zede
Afete uğramış, afet görmüş kimse
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
afetzede
Look at other dictionaries:
âfetzede — (A. F.) [ ﻩدز ﺖﻓﺁ ] belaya uğramış, afet görmüş … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
AFETZEDE — (C: Afetzedegân) f. Bir musibete, bir belâya ve bilhassa yangın, zelzele gibi bir felâkete uğramı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
AFETZEDEGÂN — (Afetzede. C.) f. Afete, belâya, felâkete uğramışlar … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
