- karuça
- bazu, kolun üstü, karış
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
karuca — kàruca ž DEFINICIJA v. karoce … Hrvatski jezični portal
car — CAR1, cari, s.m. Nume dat mai multor specii de insecte mici dăunătoare, din ordinul coleopterelor, cu corpul păros şi cu picioarele scurte, care trăiesc în lemn şi se hrănesc cu acesta. – lat. carius (= caries). Trimis de valeriu, 30.10.2008.… … Dicționar Român
kàroce — ž mn 〈G kȁrōcā〉 reg. kola na opruge s konjskom zapregom; kočija, fijaker, karuca ✧ {{001f}}tal … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
karoce — kàroce ž mn <G kȁrōcā> DEFINICIJA reg. kola na opruge s konjskom zapregom; kočija, fijaker, karuca ETIMOLOGIJA vidi karoca … Hrvatski jezični portal