- beyyine
- is., esk., Ar. beyyine
1) Bir olayın doğruluğunu ortaya koyabilen yöntem2) Duruşma sırasında bir düşünceyi gerçekleştirmek için başvurulan belge, kanıt, tutamak, delil
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
beyyine — bir olayın veya işlemin doğruluğunu ortaya koyabilmek için hakimi iknaya yönelik yöntem veya her türlü vasıta ; delil, şahit … Hukuk Sözlüğü
BEYYİNE SÛRESİ — Kur an ı Kerim in 98. suresi olup Kayyime, Münfekkin, Beriyye, Lemyekün Sûresi gibi isimlerle de söylenir … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
BEYYİNE-İ ÂDİLE — Huk: Adaletli kimselerin şehadetleri … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
beyyine külfeti — mahkemede bir beyan ve iddiayı kanıtlama yükümlülüğü, ispat külfeti … Hukuk Sözlüğü
İKAME-İ BEYYİNE — Şâhid getirme … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
BEYYİNAT — (Beyyine. C.) Beyyineler. Bürhanlar … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
tanıt — is. 1) Tanıtlamaya yarayan belge veya herhangi bir şey, beyyine, hüccet 2) fel. Öne sürülen bir şeyin doğruluğunu göstermede izlenen düşünce süreci … Çağatay Osmanlı Sözlük
BASİRET — Hakikatı kalbiyle hissedip anlama. Kalbde eşyanın hakikatlarını bilen kuvve i kudsiyye. Ferâset. İm ân ı dikkat. * İbret alınacak hidâyet sebepleri. Beyyine. Hüccet. * Bir evin iki tarafının arası. * Yer üstündeki kan. (Bak: Süveydâ i kalb … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
DELİL — Kılavuz. Doğru yolu gösteren. Meçhûlü keşfetmekte ve malumun sıhhatını isbat etmekte vasıta ve âlet ittihaz olunan husus. * Beyyine. Bürhan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
EVSÂT-I MUFASSAL — Kur ân ı Kerimin 86. suresi olan Tarık Suresinden 98. sure olan Beyyine Suresinin sonuna kadar olan surelerdir … Yeni Lügat Türkçe Sözlük