- öfke
- (öbke)
hişm
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
öfke
Look at other dictionaries:
öfke — I, 195bkz: öpke … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
öfke — is. Engelleme, incinme veya gözdağı karşısında gösterilen saldırganlık tepkisi, kızgınlık, hışım, hiddet, gazap Eve gelinceye kadar hiç öfkesi kalmadı. Ö. Seyfettin Birleşik Sözler öfkesi burnunda Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller öfke baldan… … Çağatay Osmanlı Sözlük
öfke ile kalkan ziyanla (veya zararla) oturur — öfkesine kapılarak iş gören sonunda güç duruma düşer anlamında kullanılan bir söz Hanım, dedi, yapmayın, öfke ile kalkan ziyanla oturur! O. C. Kaygılı … Çağatay Osmanlı Sözlük
öfke baldan tatlıdır — öfkeye kapıldığında bağırıp çağırmak insanı rahatlatır anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
öfke topuklarına çıkmak — (birinin) çok öfkelenmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
öpe, öpke — öfke … Çağatay Osmanlı Sözlük
kalkıp kalkıp oturmak — öfke, heyecan vb. duygular sebebiyle yerinde duramaz olmak, hop oturup hop kalkmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
hop oturup hop kalkmak — öfke, heyecan vb. duygular sebebiyle yerinde duramaz olmak, kalkıp kalkıp oturmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
yetişmeyesi! — öfke ile söylenen bir ilenme sözü … Çağatay Osmanlı Sözlük
yüzünden düşen bin parça olmak — öfke veya küskünlükten ileri gelen can sıkıntısıyla suratı asık olmak Ama iktisadi bunalım ayyuka çıktı maşallah, yurttaşın yüzünden düşen bin parça olacak. H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük
