- ötkün
- amir. muessir; okun demir yeri
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
ötkün — sif. 1. Ötmüş, həddindən artıq yetişmiş (meyvə, taxıl haqqında). // Həddindən artıq bişmiş, vaxtından artıq od üstündə qalıb keyfiyyətini itirmiş (bişmiş haqqında). 2. Üstün. <Əlioğlu:> Hava açılır, bəlkə sən də getdin. Yenə ağıl ağıldan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ötkünlük — is. Ötkün şeyin halı, keyfiyyəti … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ötə — 1. əvəz. 1. Danışana görə əsas götürülən bir şeydən daha uzaq olan yeri, tərəfi bildirir (bəri müqabili). Ötədə oturmaq. Ötədən keçmək. 2. Bir şeyin dal tərəfi, dalı, arxası. Dağın ötə tərəfində. Stolun ötəsinə keçmək. 3. Sonrakı, ardı, dalı.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
rəxt — is. <fars.> köhn. 1. Minik atına lazım olan şeylər. <Heydər bəy:> Əmiraslan bəyin övladı genə dünən də Ağcabədi bazarında dədələri osmanlıda qəsb etdiyi gümüş rəxtlərdən satırdılar. M. F. A.. 2. Döşənəcək, yataq. Ötkün sözüm, kəskin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti