- bidayet
- is., esk., Ar. bidāyet
Başlama, başlangıç
Sevdasını, bidayette kıyısından köşesinden paylaşırken, zamanla tamamen sahiplenmiş.
- A. İlhan
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Sevdasını, bidayette kıyısından köşesinden paylaşırken, zamanla tamamen sahiplenmiş.
- A. İlhanÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
bidayet — bidâyet başlama; başlangıç; yerel … Hukuk Sözlüğü
bidâyet — (A.) [ ﺖیاﺪﺑ ] başlangıç … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
BİDÂYET — Başlangıç. İlk önce. Evvel ve ibtida. İlk olarak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
BİDAYET MAHKEMESİ — Bu tâbir eskiden Asliye Mahkemeleri için kullanılırdı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
bidayet mahkemesi — ilk mahkeme; davaları birinci derecede gören ve çözümleyen mercii … Hukuk Sözlüğü
KÜTÜB-Ü MÜNZELE — Vahiy ile Cenâb ı Hak tarafından indirilmiş, ihsan edilmiş mukaddes kitaplar.(... Kur anı nâzil eden Zât ı Zülcelâl, Mu cizat ı Ahmediye (A.S.M.) ile, Kur an vahiy olduğunu gösterir; isbat eder. Ve nâzil olan Kur ân dahi üstündeki i caz ile… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük