- bijuteri
- is., Fr. bijouterie
1) Kuyumcunun yaptığı değerli takıların tamamı2) Değerli olmayan maden veya taşlardan yapılmış takı, süs eşyası
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
bijuterie — BIJUTERÍE, bijuterii, s.f. Obiect de podoabă făcut din metal nobil (şi pietre preţioase); giuvaer. ♦ Magazin specializat în confecţionarea şi vânzarea giuvaerurilor. – Din fr. bijouterie. Trimis de paula, 21.06.2002. Sursa: DEX 98 BIJUTERÍE s.… … Dicționar Român