- bilicilik
- is., -ği
Bilici olma durumu
Yapıtı akıllara durgunluk verici biliciliklerle, sonrası için gerçekliklerle dolup taşar.
- S. İleri
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Yapıtı akıllara durgunluk verici biliciliklerle, sonrası için gerçekliklerle dolup taşar.
- S. İleriÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
bilicilik — is. Bilici adamın hal və keyfiyyəti. Sümsünü indi mən çalır, o <Kərim baba> isə öyrədirdi və biliciliyi ilə öyünüb, məğrur baxışlarla mənə baxıb gülürdü. A. Ş.. // Alimlik, vaqiflik, xəbərdarlıq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
DÂNÂYÎ — f. Âlimlik, bilicilik … Yeni Lügat Türkçe Sözlük