- bilimcilik
- is., -ği, fel.
Bilginin, temeli olarak yalnız bilim yöntemine önem verme, ilimcilikBirleşik Sözler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
dil bilimcilik — is., ği Dil bilimci olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
dirim bilimcilik — is., ği, fel. Gerçekliği tek yanlı olarak yalnızca dirim bilimsel açıdan inceleyen, organik yaşamın kavramlarını öteki gerçeklik alanlarına da uygulayan görüş … Çağatay Osmanlı Sözlük
doğa bilimcilik — is., ği Doğa bilimcisinin işi, uğraşısı … Çağatay Osmanlı Sözlük
göz bilimcilik — is., ği, tıp 1) Göz bilimcinin işi 2) Göz bilimci olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
ruh bilimcilik — is., ği, fel. 1) Özellikle din, sanat, ahlak vb. olayları tek yanlı olarak yalnızca ruh bilimsel açıdan inceleme ve açıklama, psikolojizm 2) Ruh bilimini bütün bilimlerin ve felsefenin temeli yapma eğilimi … Çağatay Osmanlı Sözlük
toplum bilimcilik — is., ği, top. b. İnsan hayatındaki bütün olayları yalnızca toplumsal yapı ve kuruluş biçimleriyle açıklama eğilimi … Çağatay Osmanlı Sözlük
yıldız bilimcilik — is., ği Yıldız bilimcinin işi veya mesleği … Çağatay Osmanlı Sözlük
ilimcilik — is., ği, fel. Bilimcilik … Çağatay Osmanlı Sözlük
psikolojizm — is., fel., Fr. psycologisme Ruh bilimcilik … Çağatay Osmanlı Sözlük