- afsuncu
- is.
Büyücü
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
büyücü — is. 1) Büyü yapan kimse, bağıcı, afsuncu, sihirbaz 2) mec. Çevresindekileri çabuk ve güçlü olarak etkileyen kimse O ne yaman büyücüdür, şeytan tüyü var herifte. R. H. Karay … Çağatay Osmanlı Sözlük
cindar — (A. F.) [ راﺪﻨﺝ ] cinci, afsuncu … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
efsunger — (F.) [ ﺮﮕﻥﻮﺴﻓا ] 1. afsuncu. 2. büyüleyici … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
füsûnger — (F.) [ ﺮﮕﻥﻮﺴﻓ ] 1. afsuncu, büyücü. 2. büyüleyici … Osmanli Türkçesİ sözlüğü