- billur cisim
- is., -smi, anat.
İrisin arkasında yer alıp mercek görevi yapan, biçimi ve büyüklüğü mercimeğe benzeyen saydam cisim
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
billur — is., Ar. billūr 1) Bazı cisimlerin aldıkları geometrik biçim Su buharı billur durumunda donunca kar olur. 2) Kesme cam, kristal Dört tarafı kesme billur kapaklı bir eski saat. R. H. Karay 3) sf. Bu maddeden yapılmış Su sesi ve kanat şakırtısından … Çağatay Osmanlı Sözlük
cisim — is., smi, Ar. cism 1) Katı maddenin biçim almış durumu 2) Gövde, beden, vücut Yataktaki örtülü cisim dertop olmuş şeklini, hareketsizliğini muhafaza ediyor. R. H. Karay Birleşik Sözler basit cisim billur cisim gök cismi … Çağatay Osmanlı Sözlük
billurlaşma — is. 1) Billur durumuna gelme 2) Herhangi bir cisim moleküllerinin bazı fizik ve kimya değişmeleriyle geometrik biçim alması, kristalleşme … Çağatay Osmanlı Sözlük